حس مادرانه

 فرشته نازم ، عشق جاودانه من، دختر شیرینم، نفسم :

نمیدانم،تورابه اندازه ی نفسم دوست دارم،یانفسم رابه اندازه ی تو؟!

نمیدانم، چون تورا دوست دارم نفس میکشم، یانفس میکشم که تورا دوست بدارم؟!

نمیدانم، زندگیم تکراردوست داشتن توست، یاتکرار دوست داشتن تو،زندگیم؟!

تنهامیدانم : که دوست داشتنت لحظه لحظه لحظه ی زندگیم رامیسازد،

وعشقت ذره ذره ذره ی وجودم را............

دختر دردونه من : تصمیم گرفتن برای داشتن فرزند امری است خطیر ؛

این کار یعنی تصمیم به اینکه قلبتان برای همیشه بیرون از جسمتان به تپش ادامه دهد .

عزیز من ما این تصمیم رو گرفتیم و الان تو رو داریم و تو همه چیز مایی حتی فراتر از تپش قلب ،تو خود مایی . ودر

مخیله ما نمیگنجید که عشق به فرزند اینقدر ناب و لذت بخش و حیاتیه. دلبرکم عشق به فرزند از نوعیه که تا

خودت مادر نشی نمیتونی حس منو درک کنی همونطور که من وقتی مادر شدم تموم قلب مادرم رو حس کردم.

عزیزم عشق به فرزند با هیچ دوست داشتنی قابل مقایسه نیست با همه دوست داشتنهای دیگه فرق میکنه یه

جور دیگه است پر از تپش، پر از شادیه . مادر و پدرت و خواهر و برادرت و همسرت رو جور دیگه دوست داری و

فرزندت رو  یه جور دیگه .انگار باداشتن بچه میخوای حس دوست داشتنت رو به همه نشون بدی . انگار که فقط با

وجود بچه میتونی بگی، من اینم: کسی که برای یکی دیگه خود خود خود مهربونی هستم، من برای یکی دیگه

خود قلبم، خود ایثارم.

 عزیزم با این حسی که دارم میتونم به دلیل آفرینش خدا پی ببرم خدا اینقدر بنده هاشو دوست داشت و انقدر

عاشق آفریده هاشه که اونها رو آفرید و  ذره ای از این حس نابش رو تو ذات زنها گذاشت و از خدای مهربونم از

اینکه این حس رو به من بخشید و با بخشیدن تو به من بهترین و ناب ترین تجربه عشق رو به من داد به تعداد

نفسهام متشکرم

دل نوشته ای برای بارانم